giARTino - Ogród Sztuki - "UKRYTE".  V Interdyscyplinarne Spotkania Studentów. Kolejne, V Interdyscyplinarne Spotkania Studentów "Giartino – Ogród Sztuki", w tym roku odbędzie się w dniach 16-20 maja w Zakładzie Plastyki Intermedialnej UMK, Wojewódzkim Ośrodku Animacji Kultury oraz Galerii nad Wisłą w Toruniu. Wezmą w nich udział studenci ze Lwowa, Warszawy, Wrocławia, Poznania i Torunia. Hasłem przewodnim tegorocznego Ogrodu sztuki jest U K R Y T E Wezmą w nich udział studenci Akademii Sztuk Pięknych we Lwowie; Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie; Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu; Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu i Wydziału Sztuk Pięknych UMK.

Bezpośrednim bodźcem dla tematu Ukryte, w ramach wydarzenia Giartino – Ogród sztuki - cyklicznych studenckich spotkań, była przestrzeń otaczająca budynek Zakładu Plastyki Intermedialnej, w dużej części gęsto porośnięta drzewami. Naturalne otoczenie stwarza okazję do zabawy w chowanego. Inspiruje do wykreowanie dzieła, które wtapia się w pejzaż, jest przedłużeniem wytworów natury – drzew, trawy, ziemi. Jednak słowo „Ukryte” ma znacznie szerszy zakres.

Ukryte, inaczej niewidoczne. Niewidoczne ale istniejące. Gdzieś. Występujące na zewnątrz – zakamuflowane. Leżące na dnie szuflady, szafy, zakopane w ziemi lub w głębokich warstwach nieświadomości.

tajemnica może przyjąć formę materialną w postaci skarbów, prezentów, artefaktów, które pozostają ważne dla nas, mamy ich świadomość, co jakiś czas powracamy do nich, choć dla innych pozostają nieważne, niewidoczne. Istnieją również jako przedmioty, których nie chcemy oglądać, upchane w pudłach, zalegające w piwnicach i na strychach – przykryte pajęczyną i kurzem – czekające, aż usuniemy je bezpowrotnie lub przywrócimy do łask.

Czasem „Ukryte” występuje w postaci pozytywnej – to nasze potencjały, talenty, których nie odkryliśmy, nie ujawniliśmy, a w skrajnych sytuacjach zdławiliśmy. To słodkie tajemnice.

W psychologii Carla Gustawa Junga pojęcie cienia reprezentuje to co w naszej psychice jest schowane, wyparte a jednocześnie istniejące, zespolone z naszą istotą. Dopiero z naszym cieniem stanowimy całość. Cień symbolizuje naszą "drugą stronę", naszego "ciemnego brata". "W swoim aspekcie indywidualnym cień reprezentuje "osobistą ciemność" jako uosobienie tych treści naszej psyche, które w ciągu naszego życia zostały niedopuszczone, odrzucone, wyparte, które jednak w pewnych okolicznościach mogą mieć także pozytywny charakter; w aspekcie zbiorowym cień reprezentuje ogólnoludzką ciemną stronę w nas, wrodzoną każdemu człowiekowi skłonność do rzeczy podrzędnych, mniej wartościowych i ciemnych.” Uświadomienie sobie własnego cienia, próba konfrontacji z nim i integracji jest konieczna, by wznieść się na wyższy poziom świadomości. Bez tego nasz cień staje się „czarny i gęsty". Cień objawia się w symbolice marzeń sennych a także w sferze jawy jako projekcja. To w innych dopatrujemy się wad i drażniących przypadłości. W aspekcie zbiorowym to wszelkie tabu. Człowiek, który konfrontuje się z tym co w nim ukryte, ze swoim "ciemnym bratem", wie, "że cokolwiek jest złego w świecie, jest także w nim samym." Uczymy się życia z własnym cieniem w gabinecie psychoterapeuty, i w wewnętrznym szczerym dialogu, również poprzez artystyczną ekspresję.

Nosimy w sobie także bolesne doświadczenia, które stają się tajemnicą – już nie słodką lecz wstydliwą, jakąś blizną i skazą, zapisaną w pamięci komórkowej, którą starannie chowamy przed światem, tuszujemy na własny sposób – czasem ironią i sarkazmem, czasem wycofaniem, nerwicą i depresją. Zdarza się, że wydarzenie z przeszłości, którego się wstydzimy, o którym zapomnieliśmy, powraca w postaci wspomnienia lub analogicznego zdarzenia, domagając się oczyszczenia i uzdrowienia.

Autor tekstu wprowadzającego – dr Joanna Chołaścińska

Aktualne informacje o wydarzeniach podczas spotkań będzie można znaleźć  tutaj.